Lider to osoba, która porywa tłumy. Taka, której chce się słuchać i chce się z nią podjąć działanie. Autentyczny lider potrafi po mistrzowsku zmotywować swój zespół do pracy, jest charyzmatyczny, pewny siebie oraz zdecydowany. Nieustannie poszerza i doskonali własne kompetencje menadżerskie i przywódcze. Inspiruje jako wódz, a mocne strony lidera mobilizują innych, aby wraz z nim zmierzać w kierunku sukcesu. Ale czy łatwo być liderem, czy może przywódcą trzeba się urodzić?
Co właściwie znaczy „być liderem”?
Na cechy przywódcy grupy składa się kilka czynników. W pierwszej kolejności lider to osoba, która posiada charakterystyczne atrybuty osobowości, wpływające na jego relacje z otoczeniem. Buduje on od podstaw silny zespół, potrafi z nim współpracować, ale przede wszystkim jest doskonałym przywódcą. Czyli odciska ślad, który inicjuje działanie, wzbudza emocje, integruje grupę i wyznacza przedsiębiorczy kierunek organizacji.
Wielu socjologów jest zdania, że, aby być dobrym liderem, trzeba się urodzić z pewnymi cechami. Inni, zaś uważają, że wszystkiego w życiu można się nauczyć. Niemniej istotnym jest fakt, że aby być skutecznym liderem grupy, trzeba głównie długoletniego doświadczenia w pracy z ludźmi.
Cechy idealnego lidera, czyli siła skutecznego przywódcy
Posiadane przez idealnego lidera cechy przywódcze, przekładają się na jego pracę, ale też współpracę z innymi. Warto podkreślić, że praca z liderem, który ma więcej negatywnych cech jest wręcz niemożliwa, gdyż prowadzi do konfliktów i starć na linii lider–pracownicy.
Zatem jakie cechy przywódcze wskazują na mocne strony lidera?
Do takich cech z pewnością należą:
1. Zorganizowanie i samodyscyplina
Solidna organizacja, to efektywna praca. Bez organizacji lider, nie byłby liderem. Umiejętne gospodarowanie czasem, wyznaczanie priorytetów, prognozowanie potrzeb i podejmowanie odpowiednich decyzji — wszystko to przekłada się na organizację pracy własnej, ale też współpracowników. Ponadto jest to cecha pozwalająca na wykorzystanie w pełni potencjału swojego zespołu.
2. Wizjonerstwo i pewność siebie
Nie tak dawno istniało przeświadczenie, że aby być skutecznym liderem grupy wystarczy charyzma i wysokie IQ. Teraz wyróżnia się przede wszystkim wizjonerstwo i pewność siebie, połączone z umiejętnością współpracy z innymi ludźmi. Stuprocentowy lider posiada wizję dynamizacji swojego przedsięwzięcia. Jest twórcą śmiałych koncepcji, które potrafi przekształcić w jasne cele, a także stymulująco uzasadnić na forum organizacji.
3. Wiara w pomyślny przebieg wydarzeń
Prawdziwy lider zmierza wprost do sukcesu. Jest inspirującym wizjonerem oraz emanującym pozytywną energią przywódcą grupy. Jego optymistyczna postawa sprawia, że dostrzega szanse i możliwości tam gdzie inni widzą wyłącznie przeszkody. Dzięki temu potrafi ocenić potencjał rozwoju danego przedsięwzięcia, oszacować ryzyko, przezwyciężyć bariery, a finalnie w przemyślany sposób dotrzeć do strategicznego celu. Pozytywne nastawienie pomaga liderowi koncentrować się nie na problemach, lecz na ich rozwiązywaniu.
4. Przyciągająca autentyczność
Dobry lider oprócz cech wrodzonych i nabytych powinien odznaczać się spójnością wewnętrzną. Jest to zagadnienie dotyczące jego uczciwości, prawdomówności oraz autentyczności przy wykonywanych obowiązkach. Spójny wewnętrznie lider nie manipuluje pracownikami, aby osiągnąć zamierzone cele. W rozmowach z podwładnymi jest zawsze szczery i wiarygodny, nie zachowuje się nieetycznie.
5. Zrozumienie typów osobowościowych
Każdy człowiek jest inny, to fakt. Ale umiejętność porozumienia i obiektywnego spojrzenia na różne typy osobowości to już efekt świadomej współpracy, zrozumienia kontrastów i nierzadko także długoletniej praktyki. Jeśli lider rozumie, a przede wszystkim rozpoznaje typy osobowości, wróży to sukces w jego pracy. Równocześnie rozumienie odmiennych charakterów pozwala zapobiegać ewentualnym konfliktom w przyszłości.
6. Ambicja i stymulujące przywództwo
Skuteczny przywódca ma wysokie aspiracje, wykracza poza obowiązujące standardy i dba o własny wizerunek. Jego plany wymagają tyleż zaangażowania, co zdolności. Posiada przy tym umiejętność inspirowania innych, wzbudzania ich entuzjazmu, by dążyć w stronę zwycięstwa. Taki lider potrafi efektywnie rozpalić zapał swojego najbliższego otoczenia oraz zdumiewająco szybko zachęcić ludzi, aby wraz z nim ziszczali ambitne cele.
7. Rozwinięta umiejętność komunikacji
Dobra komunikacja i relacje interpersonalne to wyższa efektywność organizacyjna. W przypadku lidera grupy przychylna komunikacja oznacza przede wszystkim więcej słuchania, niż mówienia. W imię bycia zrozumianym liderem grupy, najpierw należy zrozumieć podwładnych. Nie da się kierować grupą, jeśli myśli się kategorią „ja”, zamiast „my”.
8. Zręczne motywowanie zespołu
Pozytywna opinia, którą lider wydał dla poszczególnych współpracowników albo całego zespołu, jest z pewnością odbierana jako doping do realizacji kolejnych zadań. Nic tak nie spaja pracowników jak pochwały, ale tylko te rzetelne i konkretne. Dodatnia opinia od swojego lidera daje zapał do dalszej pracy, chęć ciągłego rozwoju oraz stanowi świetne podsumowanie sukcesów.
9. Zorientowanie na cel plus odwaga do realizacji planu
Urzeczywistnienie zamierzeń wymaga od lidera stałej koncentracji na celu, podejmowania szeregu śmiałych decyzji oraz konsekwentnej realizacji planów. Prawdziwego przywódcę cechuje pragmatyczne podejście, które sprawia, że skupia on uwagę wokół wymiernych — często trudnych lub wręcz szalonych — przedsięwzięć i na uzyskaniu pożądanych efektów. W wielu sytuacjach lider idzie pod prąd odrzucając stare paradygmaty. Bierze na siebie ryzyko, odcina się od zewnętrznych schematów, a także przyjmuje odpowiedzialność za porażki.
10. Chęć nieustannego doskonalenia
Lider odczuwa potrzebę systematycznego rozwoju. To powoduje, że aktywnie uczestniczy w świecie ciągłych przemian. Jest osobą skłonną zdobywać najwyższe szczyty, wobec tego podejmuje kolejne wyzwania. Ponadto potrafi dzielić się wiedzą z innymi. Zatem nic dziwnego, że stale poszerza własne kompetencje menadżerskie i przywódcze, rozwija zainteresowania, dąży do poznawania nowych procesów, a widok książek zaostrza jego apetyt na wiedzę.
11. Odporność na krytykę i otwartość na zmiany
Odnoszone sukcesy podlegają krytyce. Parafrazując pewną myśl: Jest prosta metoda, która pozwala ustrzec się przed pejoratywną ofensywą — wystarczy nic nie robić i nic nie mówić; wówczas krytycy pójdą zwalczać innego, szczęśliwego wroga. Dobry lider w takich sytuacjach oddziela się od złych opinii i nie pozwala, aby wpłynęły one na wyniki jego pracy. Krytyka na tak, ale tylko taka, która wnosi coś konstruktywnego do pracy zespołu, organizacji lub projektu.
12. Zdolności adaptacyjne i zdecydowanie
Biznes wymaga od lidera elastyczności, aby mógł on utrzymać konkurencyjność firmy. Umiejętność dostosowania działania do wymogów sytuacji, warunków panujących na rynku i nowych trendów wzmacnia rozwój biznesu, podczas gdy przywiązanie do skostniałej struktury organizacyjnej i przebrzmiały styl zarządzania mogą stanowić dla niego duże zagrożenie. Dlatego też zdolność dostrajania się oraz permanentna gotowość do zmiany — to kolejne cechy dobrego lidera w organizacji, które zasługują na wyróżnienie.
Na koniec jeszcze jedno spostrzeżenie. Lidera wybierają ludzie, nie zostaje się nim z przypadku.
Bez ich poparcia nie ma sukcesu.