Doba globalizacji i dynamicznego rozwoju nowych technologii spowodowała, że dystans między kierownictwem a pracownikami uległ skróceniu. Oprócz tego ułatwiony jest kontakt między pracownikami, nawet tymi, którzy są oddaleni od tysiące kilometrów. Jednak patrząc na to z drugiej strony można zauważyć, że utrzymanie dobrych relacji i budowanie autorytetu w tym przypadku stwarza pewne trudności. Jak wyrobić sobie autorytet kierownika?
Według definicji prezentowanej przez Adama Szałkowskiego autorytetem jest możliwość posiadania i sprawowania władzy, a w konsekwencji dysponowania wartościami moralnymi, wiedzą i stanowiskami. Z formalnego punktu widzenia autorytet jest ściśle związany ze strukturą organizacyjną, która wyraźnie oznacza legalność podejmowanych działań i biurokratyczne przesłanki siły tegoż autorytetu.
Sztuka budowania autorytetu
Budowanie autorytetu jest procesem ciągłym, wielowymiarowym oraz wymaga dużego zaangażowania ze strony kierownika i pracowników. Istota działań sprowadza się do tego, że „kierowani oceniają pozytywnie walory jego umysłu i wskutek tego są z góry nastawieni na posłuszeństwo, nie z obawy przed represjami, lecz z przekonania o słuszności i trafności otrzymywanych zleceń.”
Co więcej, z powyższego wynika, że najważniejsze w budowaniu autorytetu jest zaufanie.
Jak budować autorytet w pracy?
Sposobów na budowanie autorytetu w miejscu pracy jest wiele, w zależności od cech osobowości, charakteru, indywidualnych predyspozycji oraz od samej organizacji.
Do najważniejszych metod można zaliczyć:
Profesjonalizm
Do profesjonalizmu wlicza się zarówno wiedzę i umiejętności, jak również doświadczenie zawodowe. Elementy te wchodzą w skład autorytetu nieformalnego, co jest podstawą do budowania zaufania między pracownikami. Indywidualny rozwój każdej osoby w firmie lub organizacji jest wówczas zależny od sukcesów kierownika, co potwierdza wybór odpowiedniej osoby na to stanowisko.
Niemniej jednak, nie należy przesadzać z demonstrowaniem umiejętności lub wiedzy, ponieważ może to zostać odebrane jako zarozumiałość. Tym samym kierownik oddali się od pracowników, osłabi spójność zespołu.
Umiejętność komunikacji
Umiejętność komunikacji jest niezwykle istotnym elementem na drodze do budowania autorytetu. Utrzymywanie kontaktu wśród pracowników ułatwia przepływ informacji i stawia w jasnym świetle wszelkie zadania do wykonania przez zespół.
Warto tutaj pamiętać o podstawach procesu komunikacji, takich jak: utrzymywanie kontaktu wzrokowego, skoncentrowanie uwagi na rozmówcy, mówienie niskim i spokojnym tonem głosu, rozważne dobieranie słów oraz aktywne słuchanie. Ważne jest zadawanie pytań i udzielanie precyzyjnych odpowiedzi.
Opisane warunki komunikacji sprawiają, że w miejscu pracy panują otwarte relacje oparte na wzajemnym zaufaniu, szacunku, akceptacji i relacjach partnerskich, bez uprzedzeń.
Empatia
Empatia w tym wypadku rozumiana jako umiejętność współodczuwania sytuacji innych pracowników, mając równocześnie na uwadze realizację celów przedsiębiorstwa. Empatia daje szanse na rozwój zawodowy i utrzymanie balansu między pracą a życiem prywatnym. Empatyczny kierownik stanie się autorytetem, jeśli będzie rozumiał problemy podwładnych i udzielając im rad, pomoże te problemy rozwiązywać.
Silna osobowość
Gdy chodzi o menadżera wyższego szczebla oraz samego szefa, osobowość jest swego rodzaju odzwierciedleniem strategicznych celów firmy. Cechy osobowości decydują o tym, czy pracownicy będą się z tymi celami identyfikować, zaś cała organizacja odniesie sukces.
Silny charakter to między innymi odporność na stres, umiejętność kierowania zespołem, skuteczne metody motywowania do pracy, łatwość komunikowania się, punktualność, profesjonalizm, odwaga, a także zaangażowanie w powierzone obowiązki.
Prezencja
W myśl przysłowia „jak cię widzą, tak cię piszą”, żeby stać się autorytetem w miejscu pracy należy być czysto i schludnie ubranym, zgodnie z obowiązującą kulturą organizacji, tzw. dress code. Nie należy przy tym razić ekstrawagancją, a raczej skupić się na klasycznym ubiorze.
Obecność autorytetu w miejscu pracy można poznać głównie po tym, że zespół przez niego kierowany osiąga sukcesy zawodowe. Co istotne, autorytet nie jest cechą wrodzoną — jest to umiejętność, której każdy może się nauczyć przy proporcjonalnym udziale charakterystycznych cech osobowości oraz nakładu pracy. Ponadto sztuką jest utrzymanie raz zdobytego autorytetu, co wiąże się z nieustannym dbaniem o pozytywny wizerunek oraz zdobyciem zaufania pozostałych pracowników.
„Jeśli Twoi ludzie przestali do ciebie przychodzić, to jest źle.
Bo albo się ciebie boją, albo uważają, że jest to strata czasu.”
— Colin Powell